سیستم های ترکیبی سیستم هایی هستند که رفتار پویا مداوم و گسسته را نشان می دهند و انعطاف پذیری بیشتری را در مدل سازی پدیده های پویا ارائه می دهند. زبان های مدل سازی سیستم های ترکیبی به طور گسترده ای برای توسعه سیستم های فیزیکی سایبر مورد استفاده قرار می گیرند ، که در آن نرم افزار کنترل با دستگاه های فیزیکی تعامل دارد.
محققان اینریا و ANSYS / Esterel Technologies اخیراً رویکرد جدیدی را برای طراحی و اجرای زبان سیستم های ترکیبی ارائه داده اند. روش آنها ، که در مقاله ای در مجموعه مقالات IEEE بیان شده است ، مبتنی بر اصول زبان همگام و تکنیک های تلفیقی مرتبط است.
ابزارهای مدل سازی سیستم ترکیبی از رابطهای صرف به حلالهای عددی تکامل یافته و سپس برای برنامه نویسی مدلهای اجرایی سیستمهای پویا به زبانهای کاملاً پیشرفته تبدیل شده اند. این مدل ها معمولاً در مراحل مختلف زنجیره توسعه آنها شبیه سازی ، آزمایش ، اشکال زدایی و تأیید می شوند.
در متداول ترین روش ها ، کامپایلرها معمولاً مدل های منبع را بررسی می کنند ، نمایش های میانی تولید می کنند و کد پی در پی برای شبیه سازی کارآمد یا اجرای بر روی سیستم عامل های هدف تولید می کنند. با این حال ، این مراحل تدوین اغلب برای طراحی و اجرای دشوار است.
مطالعه اخیر بر طراحی ، معناشناسی و اجرای زبانهای مدل سازی سیستم های ترکیبی متمرکز شده است. این فرض بر این اساس است که چنین زبانهایی زبانهای برنامه نویسی با معانی سیستم های ترکیبی هستند ، از این رو چالش های جدیدی را ارائه می دهند.
محققان در مقاله خود می نویسند: "نکته نهایی این است که پیچیدگی زبانهای مدل سازی سیستم های ترکیبی واقعی ، دستیابی به تعریف یک معناشناسی رسمی رسمی و پویا را دشوار می کند." "این مشکلات به دور از نگرانی انتزاعی فلسفی ، عواقب عملی دارند."
محققان برای برطرف کردن این چالش ها ، می توانند یک هسته حداقل زبان از سازه های برنامه نویسی متعامد را شناسایی کنند که به اندازه کافی بیانگر مدل های ترکیبی واقع گرایانه است. آنها همچنین آرزو داشتند معنای دقیق استاتیک و پویا این زبان و همچنین مراحل تدوین آن را تعریف کنند.
محققان گفتند: "نتیجه یک زبان مدل سازی سیستم های ترکیبی است که در آن می توان سازه های برنامه نویسی همزمان را با معادلات دیفرانسیل معمولی (ODE) و رویدادهای عبور صفر آمیخت و یک زمان اجرا که تقریب آنها را به یک حل کننده عددی خارج از قفسه نشان دهد." در مقاله خود توضیح دهید. "ما یک معناشناسی ایده آل را بر اساس آنالیز غیراستاندارد پیشنهاد می کنیم ، که اجرای یک مدل ترکیبی را به عنوان یک توالی بی نهایت از مراحل زمانی نامتناهی تعریف می کند."
معناشناسی چارچوب پیشنهاد شده توسط محققان می تواند مورد استفاده برای تعیین و ثابت سه مرحله تدوین ضروری است. اول ، به سیستم نوع منجر می شود كه تضمین می كند كه هرگز سیگنال با زمان مداوم در موقعیت هایی كه انتظار می رود سیگنال زمان گسسته باشد ، و برعكس استفاده می شود. علاوه بر این ، عدم وجود حلقه های ترکیبی و همچنین تولید کد برنامه ریزی شده برای اجرای کارآمد را تضمین می کند.
محققان در این مقاله می نویسند: "رویکرد ما در دو پیاده سازی مورد ارزیابی قرار گرفته است: زبان دانشگاهی Zélus ، که زبان یادآور لوستر با Odes و وقایع عبور صفر را گسترش می دهد ، و نمونه اولیه صنعتی Scade Hybrid ، یک پسوند محافظه کارانه از Scade 6." کاغذ.
در مقایسه با سایر ابزارها و زبانها ، مانند بطلمیوس ، رویکرد مورد استفاده محققان از تشخیص مدلهای ناایمن در زمان کامپایل حمایت می کند. نتیجه این امر این است که برخی از مدل های خوب رد می شوند ، به دلیل اینکه سیستم های نوع نتیجه به اندازه کافی بیان نیستند. مطالعات تجربی بیشتر می تواند به تعیین اینکه آیا این نوع سیستم ها بیش از حد محدود کننده هستند کمک کند.
محققان در مقاله خود می نویسند: "کشف مشکلات عددی مربوط به سفتی در زمان اجرا است و لزوم وجود رشته های برنامه نویسی بیش از حد محدودکننده در زمینه های صنعتی را رد می کند." "انجام تجزیه و تحلیل های غنی در زمان کامپایل ، در حالی که کاربران را محدود می کند ، ممکن است در مدل ها خطاها را زود هنگام تشخیص دهد ؛ همچنین این امکان را می دهد تا چک های زمان اجرا را از بین ببرید و همچنین بطور آماری محاسبات عملکرد مرحله و اقدامات تنظیم مجدد را برنامه ریزی کنید ، که منجر به کد کارآمدتری می شود."
http://bookmark-dofollow.com/story6991068/پمپ-وکیوم-اصفهان
سیستم های ترکیبی سیستم هایی هستند که رفتار پویا مداوم و گسسته را نشان می دهند و انعطاف پذیری بیشتری را در مدل سازی پدیده های پویا ارائه می دهند. زبان های مدل سازی سیستم های ترکیبی به طور گسترده ای برای توسعه سیستم های فیزیکی سایبر مورد استفاده قرار می گیرند ، که در آن نرم افزار کنترل با دستگاه های فیزیکی تعامل دارد.
محققان اینریا و ANSYS / Esterel Technologies اخیراً رویکرد جدیدی را برای طراحی و اجرای زبان سیستم های ترکیبی ارائه داده اند. روش آنها ، که در مقاله ای در مجموعه مقالات IEEE بیان شده است ، مبتنی بر اصول زبان همگام و تکنیک های تلفیقی مرتبط است.
ابزارهای مدل سازی سیستم ترکیبی از رابطهای صرف به حلالهای عددی تکامل یافته و سپس برای برنامه نویسی مدلهای اجرایی سیستمهای پویا به زبانهای کاملاً پیشرفته تبدیل شده اند. این مدل ها معمولاً در مراحل مختلف زنجیره توسعه آنها شبیه سازی ، آزمایش ، اشکال زدایی و تأیید می شوند.
در متداول ترین روش ها ، کامپایلرها معمولاً مدل های منبع را بررسی می کنند ، نمایش های میانی تولید می کنند و کد پی در پی برای شبیه سازی کارآمد یا اجرای بر روی سیستم عامل های هدف تولید می کنند. با این حال ، این مراحل تدوین اغلب برای طراحی و اجرای دشوار است.
مطالعه اخیر بر طراحی ، معناشناسی و اجرای زبانهای مدل سازی سیستم های ترکیبی متمرکز شده است. این فرض بر این اساس است که چنین زبانهایی زبانهای برنامه نویسی با معانی سیستم های ترکیبی هستند ، از این رو چالش های جدیدی را ارائه می دهند.
محققان در مقاله خود می نویسند: "نکته نهایی این است که پیچیدگی زبانهای مدل سازی سیستم های ترکیبی واقعی ، دستیابی به تعریف یک معناشناسی رسمی رسمی و پویا را دشوار می کند." "این مشکلات به دور از نگرانی انتزاعی فلسفی ، عواقب عملی دارند."
محققان برای برطرف کردن این چالش ها ، می توانند یک هسته حداقل زبان از سازه های برنامه نویسی متعامد را شناسایی کنند که به اندازه کافی بیانگر مدل های ترکیبی واقع گرایانه است. آنها همچنین آرزو داشتند معنای دقیق استاتیک و پویا این زبان و همچنین مراحل تدوین آن را تعریف کنند.
محققان گفتند: "نتیجه یک زبان مدل سازی سیستم های ترکیبی است که در آن می توان سازه های برنامه نویسی همزمان را با معادلات دیفرانسیل معمولی (ODE) و رویدادهای عبور صفر آمیخت و یک زمان اجرا که تقریب آنها را به یک حل کننده عددی خارج از قفسه نشان دهد." در مقاله خود توضیح دهید. "ما یک معناشناسی ایده آل را بر اساس آنالیز غیراستاندارد پیشنهاد می کنیم ، که اجرای یک مدل ترکیبی را به عنوان یک توالی بی نهایت از مراحل زمانی نامتناهی تعریف می کند."
معناشناسی چارچوب پیشنهاد شده توسط محققان می تواند مورد استفاده برای تعیین و ثابت سه مرحله تدوین ضروری است. اول ، به سیستم نوع منجر می شود كه تضمین می كند كه هرگز سیگنال با زمان مداوم در موقعیت هایی كه انتظار می رود سیگنال زمان گسسته باشد ، و برعكس استفاده می شود. علاوه بر این ، عدم وجود حلقه های ترکیبی و همچنین تولید کد برنامه ریزی شده برای اجرای کارآمد را تضمین می کند.
محققان در این مقاله می نویسند: "رویکرد ما در دو پیاده سازی مورد ارزیابی قرار گرفته است: زبان دانشگاهی Zélus ، که زبان یادآور لوستر با Odes و وقایع عبور صفر را گسترش می دهد ، و نمونه اولیه صنعتی Scade Hybrid ، یک پسوند محافظه کارانه از Scade 6." کاغذ.
در مقایسه با سایر ابزارها و زبانها ، مانند بطلمیوس ، رویکرد مورد استفاده محققان از تشخیص مدلهای ناایمن در زمان کامپایل حمایت می کند. نتیجه این امر این است که برخی از مدل های خوب رد می شوند ، به دلیل اینکه سیستم های نوع نتیجه به اندازه کافی بیان نیستند. مطالعات تجربی بیشتر می تواند به تعیین اینکه آیا این نوع سیستم ها بیش از حد محدود کننده هستند کمک کند.
محققان در مقاله خود می نویسند: "کشف مشکلات عددی مربوط به سفتی در زمان اجرا است و لزوم وجود رشته های برنامه نویسی بیش از حد محدودکننده در زمینه های صنعتی را رد می کند." "انجام تجزیه و تحلیل های غنی در زمان کامپایل ، در حالی که کاربران را محدود می کند ، ممکن است در مدل ها خطاها را زود هنگام تشخیص دهد ؛ همچنین این امکان را می دهد تا چک های زمان اجرا را از بین ببرید و همچنین بطور آماری محاسبات عملکرد مرحله و اقدامات تنظیم مجدد را برنامه ریزی کنید ، که منجر به کد کارآمدتری می شود."
http://bookmark-dofollow.com/story6991068/پمپ-وکیوم-اصفهان
تعویض توربین های بادی در دانمارک تمرکز خود را به ابررساناها معطوف می کند